Η θάλασσα από αρχαιοτάτους χρόνους έχει παίξει σημαντικό, και πάμπολλες φορές πρωτεύοντα ρόλο, στην ιδιοσυγκρασία, ανάπτυξη, εξέλιξη του λαού. Η Πατρίδα μας έχει τη τύχη να περιβρέχεται από το καταγάλανο Αιγαίο και Ιόνιο πέλαγος, δυο από τα στολίδια της Μεσογείου, ξεπερνώντας τα 16.000 χλμ. ακτογραμμής. Η ελληνική παράκτια ζώνη χαρακτηρίζεται από μεγάλη βιοποικιλότητα με μεγάλο αριθμό ενδημικών ειδών. Τα απειλούμενα είδη της μεσογειακής φώκιας Monachus monachus και της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta βρίσκουν καταφύγιο σε ορισμένες ελληνικές ακτές. Οι 120 από τις 238 συνολικά περιοχές, που έχουν προταθεί από την Ελλάδα για ένταξη στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Φυσικών Προστατευόμενων Περιοχών NATURA 2000 είναι θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα.
Από τους αρχαίους χρόνους, το θαλάσσιο βασίλειο του Ποσειδώνα αντιμετωπιζόταν με σεβασμό και δέος τόσο για τη προσφορά του σε τροφή και τη διευκόλυνση του εμπορίου καθώς επίσης και στη πύλη που προσέφερε προς τόπους άγνωστους και σε ανεξερεύνητα μέρη κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο Πλάτωνας μας περιγράφει για το πως η Ατλαντίδα βυθίστηκε κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο Ηρόδοτος μας μιλά για την επική ναυμαχία της Σαλαμίνας όπου ο ελληνικός στόλος κατατρόπωσε τον περσικό. Ο Αριστοτέλης πρώτος συνέλαβε την ιδέα της πρώτης αναπνευστικής συσκευής κάτω από το νερό, ο Θουκυδίδης αναφέρεται σε δύτες οι οποίοι δρούσαν κατά των υποβρύχιων φραγμάτων στις Συρακούσες και ο Αρριανός περιγράφει της χρήση δυτών από τον Μεγάλο Αλέξανδρο στην πολιορκία της Τύρου.
Από τον Νηρέα μέχρι και τον Άγιο Νικόλαο, η θάλασσα έχει δεθεί με τον Ελληνικό Λαό. Παρόλα αυτά, ο ερχομός της αστικοποίησης, της παγκοσμιοποίησης, της εμπορευματοποίησης των πάντων και της αποξένωσης από την παράδοση και μάνα Γη, επέφερε και την απομάκρυνση των νέων γενεών από την ίδια τη θάλασσα μέχρι κάποιο βαθμό. Βλέπουμε στις μέρες μας, ο μέσος νεο-έλληνας να έχει συνδέσει τη θάλασσα, και να την αντιμετωπίζει, ως παραθεριστικό μέρος καλοπέρασης και διακοπών. Η ασέβεια προς αυτή επιβεβαιώνεται με τον απλό τρόπο της ρίψης κάθε είδους απορριμάτων σε παραλίες, ακτές, παραθαλάσσιες περιοχές. Επιχειρήσεις παντός είδους οι οποίες δραστηριοποιούνται δίπλα στη θάλασσα, χρησιμοποιούν τα πάλαι ποτέ καταγάλανα νερά ως αποθήκη λυμάτων.
Η θάλασσα, όπως και το κάθε κομμάτι φυσικού κάλους που μας περικλείει χρειάζεται τη προστασία μας. Τόσο για το ίδιο το στοιχείο, αλλά ακόμη περισσότερο για εμάς τους ίδιους. Η Φύση θα μπορέσει να βρει μόνη της τις ισορροπίες της, ο άνθρωπος όσο διαπράττει ύβρη και δε σέβεται τη Φύση που του δίνει ζωή, τόσο στρέφεται εναντίων του ίδιου του εαυτού και κάποτε θα είναι πλέον πολύ αργά.
.jpg)
